روزنامه شرق همزمان با آغاز چهارمين سال انتشارش توقيف شد.تخته كردن در هر روزنامه اي نشان مي دهد كه قدرت و صاحبان آن تحمل شان كم و كمتر شده است.حالا كه شرق را با آن همه مراقبت يا محافظه كاري هم توقيف كردند يك پيام آشكار و روشن دارد اين كه مقامات كشور ديگر تحمل هيچ حرف و حديثي را ندارند الا تملق خودشان را.
پشت هر روزنامه اي كه توقيف مي شود تعداد زيادي انسان از حروف چين و صفحه بند و ناظر چاپ و پيك موتوري گرفته تا خبرنگار و روزنامه نگار و دبير سرويس و مسئول صفحه تا بچه هاي توزيع و آگهي ها بيكار و در واقع بلاتكليف مي شوند از اين كه گروهي از بهترين دوستان من و ما حالا بيكار شده اند متاسفم به خصوص دوستان عزيزي كه در گروه فرهنگي شرق هميشه سعي كردند كه بدون توجه به خط كشي هاي معمول در اين حوزه كار خودشان را به شكلي حرفه اي پيش ببرند.
فشار زيادي از چند ماه پيش بر روي شرق بود تقريبا هر روز روزنامه هاي رسالت و كيهان يك خبري يادداشتي براي كوبيدن شرق داشتند.
نكته ديگري كه در جريان توقيف شرق رخ داده،و قابل تامل است بازگشت هيات نظارت بر مطبوعات به نقشي است كه در شالهاي پيش از 76 داشت،چرا كه اين هيات نظارت است كه شرق را توقيف كرده و نه قوه قضاييه.به نظر مي رسد كه پذيرفتن مسئوليت توقيف روزنامه ها و مطبوعات توسط هيات نظارت مي تواند باري از دوش قوه قضاييه بر دارد و احتمالا به همين منظور هم مدتي است كه هيات نظارت خود اقدام به چنين برخورد هايي مي كند .
هيات نظارت هياتي است مركب از نمايندگان مجلس،قوه قضاييه،و دولت و حتا مديران مسئول مطبوعات نيز يك نماينده در آن دارند،البته روزنامه نگاران و خبرنگاران طبق معمول هيچ نماينده اي در چنين هياتي ندارند و به نظر مي رسد كه در يك صد سال آينده هم نماينده روزنامه نگاران و خبرنگاران را به اين هيات راه نخواهند داد.پس ديگر سخن از وجود يك طيف يا گروه يا اراده در قوه قضاييه براي توقيف يا برخورد با مطبوعات نيست بلكه نظر هيات نظارت را مي توان نظر حكومت بر شمرد.
نتيجه گيري سياسي:با توجه به در پيش بودن انتخابات خبرگان و شوراها به نظر مي رسد توقيف شرق به واسطه نزديكي آن با اطافيان هاشمي رفسنجاني يك پيام هم براي رييس مجمع تشخيص مصلحت دارد راستگرايان هاشمي را بدون اطرافيانش مي خواهند.:
شونصد تا خبر تكميلي كه البته هيچ كدام براي بچه هاي شرق،روزنامه نمي شود.
به قول معروف چه خاجه علی چه علی خاجه نتیجه یکی است.
یک نکتهای را که این وسط آقایان فراموش میکنند این است که هرچه بیشتر رسانههای داخلی که زیر نفوذ و قدرت خودشان هستند را ببندند خوانندگان این نشریات به رسانههای خارج از کشور روی خواهند آورد و تو خودت بهتر می دانی نتیجه چنین جابجایی چیست. بگذار ببرند شاخههایی را که خود بر روی آنها نشستهاند.
<< صفحهی اصلی