به مرگ می گیرند که که به تب راضی شویم.اتهام رامین جهانبگلو را اول جاسوسی اعلام کردند که خب نه می توانست واقعیت داشته باشد،و نه باور کردنی بود.حالا با یک درجه تخفیف و اعلام شده که اتهام او ارتباط با بیگانه است.خب این را می شود قبول کرد چرا که الان همه با بیگانه گان ارتباط دارند.تقریبا اغلب مقامات مملکتی هم با بیگانه ارتباط دارند،و هر روز از این کشور به آن کشور می روند،دست هم می دهند با بیگانه.تا این جایش از تلویزیون هم پخش می شود،البته هیچ وقت ما و تلویزیون،و هیچ کس نمی فهمد که‌آن ها پشت درهای بسته به بیگانه ها چه می گویند و می شنود.رامین جهانبگلو هم که توی سوربن درس خوانده،و توی تورنتو تدریس می کرده حتما چهار تا رفیق بیگانه هم داشته.منتها رفیق هاش حتما اهل فکر و فلسفه بوده اند.تفاوت جاهنبگلو البته این بوده که حاصل گفت و گو هاش را در روزنامه ها و مجله ها و کتاب ها،و به زبان فارسی و در داخل کشور اغلب شان را منتشر کرده،بعضی ها را هم ممکن است توی مجلات خارجی چاپ کرده باشد البته،که دنیا بداند ایرانی ها هم اندیشمند دارند.جوانش را هم دارند،که صلح را دوست دارد،خشونت را نه.آیا کر بدی کرده رامین جهانبگلو؟ توی روزگاری که دنیا دارد ایران را به خشونت معرفی می کند چهره دیگری از صلح دوستی و اندیشه ورزی ایرانیان را هم به دنیا نشان داده.
این بازی با کلمات البته هم گریه دارد و هم خنده.گریه اش مربوط به آن قسمتی است که یک استاد فلسفه به خاطر عشق به وطنش در حالی که می توانسته در هرجای دیگر دنیا بر کرسی آقایی و استادی اش بنشیند و قدر ببیند،توی مملکت خودش و به خاطر خدماتی که به فکر و فرهنگ وطنش کرده،بازداشت شده،و احتمالا برای تک تک خدماتش باید جواب پس بدهد.بعد می گویند چرا این قدر فرار مغزها زیاد شده.خنده دار هم هست البته برای این که جهانبگلو لااقل سی چهل تا گفت و گوی مفصل خودش با بیگانگان را منتشر کرده،منتها این گفت و گو ها با فیلسوفان و استادان فلسفه بیگانه بوده.و موضوعش هم فلسفه بوده.
فقط حالا یک سئوال پیش می آید که آیا ارتباط با بیگانه هم جرم هست؟یعنی جایی در قانون نوشته شده که مثلا دست دادن با بیگانه،و انجام گفت و گو درباره فلسفه و ادبیات،علم و هنر و این طور چیزها جرم است و مجازات دارد؟اگر هست که لطف کنند مسئولان کشور قانونش را منتشر کنند یا حتا از این به بعد قانونش را وضع کنند،و این را اعلام کنند تا دیگر کسی جرم گفت و گوی علمی و آکادمیک با بیگانه را تکرار نکند.اگر هم نیست که رامین جهانبگلو را هر چه زودتر آزاد کنند تا بر گردد سر کار و زندگیش که خواندن و نوشتن و اندیشه ورزی است.اسم آن چه رامین جهانبگلو را گرفتار کرده می شود گذاشت موقعیت تراژیک ایرانی ماندن.چرا که ما ایرانی ها صلح را دوست داریم،عشق را دوست داریم و انسان را،و البته خشونت را نه