يكم. طي دو هفته اخير اعلام حكم هاشم آقاجري و اعتراضات دانشجويي به چنين حكمي، به نوعي التهاب در فضاي سياسي منجر شده است. اگر به پس‌زمينه صحنه سياسي ايران در سه ماه گذشته بنگريم دو لايحه «اصلاح قانون انتخابات» و «تبيين اختيارات رياست جمهوري» را مي‌توان مهمترين گام براي برون رفت از ركود اصلاحات در دو سال گذشته خواند. با اين حساب مي‌توان همه آنچه در سه ماه گذشته و بخصوص در چند هفته اخير اتفاق افتاده را به نوعي پيامدهاي چنين گامي دانست.
دوم. تقريبا تمام محافظه‌كاران برآنند كه لايحه اصلاح قانون انتخابات بايد رد شود اما درباره لايحه تبيين اختيارات، محافظه‌كاران ميانه‌رو برآنند كه مي‌توان چنين لايحه‌يي را با تغييرات حداكثري به تصويب رساند اما محافظه‌كاران تندرو در اين مورد هم به رد لايحه به هر قيمتي اعتقاد دارند و نگران آب و آتش نيستند. از همين رو و با رجوع به نشانه‌هايي كه در هفته‌هاي اخير صادر شده مي‌توان ادعا كرد كه محافظه‌كاران تندرو ميدان‌داري را به عهده گرفته‌اند.
سوم. يكي از تاكتيك‌هاي اصلي تندروها گرفتن ماهي از آب گل‌آلود است. از همين روست كه تندروها در هفته‌هاي اخير به هرچه گل آلودتر كردن آب كوشيده‌اند. به خشونت كشيدن اعتراضات دانشجويي مي‌توانست يك راه براي تحقق خواست آنان باشد. حضور لباس شخصي‌ها و بخصوص برخي از چهره‌هاي شناخته شده گروه‌هاي فشار در حاشيه تجمعات دانشجويي غير از اينكه چنين خواستي را بر ملا مي‌كند،بر اراده گل آلود كردن آب صحه مي‌گذارد. اما دانشجويان با حفظ آرامش در حضور ديگران چنين اراده‌يي را خنثي كردند.
چهارم. آنچه جمعه گذشته در تهران و چند شهر ديگر رخ داد نشاني از مصمم بودن تندروها براي گرفتن ماهي از آب گل آلود است. به خشونت كشيدن مراسم سالگرد به قتل رسيدن پروانه و داريوش فروهر در تهران غير از اين يك معناي ديگر هم داردأ اينكه شايد بعضي از تندروهاي معتقد به شدت عمل كه يك بار در ماجراي افشاي قتل‌هاي پاييزي توانستند با همين تاكتيك بازي را آن گونه كه مي‌خواستند، در دست بگيرند، حالا دوباره از سايه بيرون مي‌آيند، تا با همان تاكتيك گرفتن ماهي از آب گل آلود بر تابوت اصلاحات ايراني آخرين ميخ‌ها را بكوبند.
<< صفحه‌ی اصلی